Իսկ Ես ուզում եմ գիրանալ 5 կգ, ինչ անեմ??

Ամուսնուս մորից գողացել եմ ոսկյա մատանի: Տանը աղմուկ բարձրացրեցին, սկսեցին ման գալ, պարզվում է դա պապական մատանի էր, իսկ ես այն արդեն լոմբարդ եմ հանձնել, շատ եմ ամաչում արարքիս համար:

Այսօր մի շատ գեղեցիկ տղայի եմ հանդիպել, ես արդեն մեր հարսանիքն էի պատկերացնում, հետո, թե ինչպես ենք մեր երեխաներին դաստարակում և այլն: Բայց նա կողքով անցավ ու ինձ նույնիսկ չնկատեց:

Սոցիալական ցացնցում ծանոթացա մի տղայի հետ, հանդիպեցինք, շատ հավանեցի իրան ու սկսեցինք ընկերություն անել: Որոշ ժամանակ անց հայտարարում է, որ ինքը համասեռամոլ է, բայց առաջարկում է իր հետ ամուսնանամ ու դա բացատրում է նրանով, որ ուզում է վերջ դնի ծնողների՝ իր համար հարսնացուի փնտրտուքներին: Բա՞ սեքսը, բա՞ սերը: Այս հարցերին նա պատասխանում է, որ ժամանակն է ես մեծանամ, իսկ ինքը սիրում է ուրիշին:

Չգիտեմ սա երևի ինչ-որ հոգեբանական շեղում է, բայց ես սիրում եմ վիրտուալ կյանքով ապրել: Ես կարող եմ ժամերով նստել համակարգչի առաջ, գրվել տարբեր տղաների հետ, վիրտուալ ֆլրիտ անեմ իրենց հետ, բայց ես երբեք ցանկություն չեմ ունենում նրանց հետ բնականից հանդիպել: Ես 18 տարեկան եմ, գեղեցիկ աղջիկ եմ, կոմպլեքսներ էլ չունեմ, բաըց բնական շփումը ինձ չի ձգում:

Դու կոտրեցիր իմ սիրտը ու ես ատում եմ քեզ, բայց հենց քո ձայնը լսում եմ ինքստինքյան սկսում եմ ժպտալ.

Պատահական նկատել եմ, որ իմ սիրած տղան նորց սկսել է մտնել ծանոթությունների կայք, որտեղ և մենք ծանոթացել ենք: Մեկ տարի է ինչ միասին ենք ու հարաբերությունների սկսելուց հետո նա էլ չեր մտնում այդ կայքը: Շատ ցավոտ է, ես նրան սիրում եմ:

Վաղուց արդեն վախենում եմ թռչել ինքնաթիռով, ինձ մոտ ուղղակի խուճապ է սկսվում: Սկսում եմ ինքնստինքյան ճչալ, մարդիկ ծիծաղում են վրաս, իսկ ես շարունակում եմ լաց լինել ու գոռալ, իսկ հետո շատ եմ ամաչում արածներիցս: Չգիտեմ ինչ անեմ:

Ինտերնետով մի աղջկա հետ ծանոթացա, համեստ, սիրուն, խելացի, կենսուրախ, մի խոսքով՝ ինչպես, որ երազում էի, սիրահարվեցի, իսկ նա 2 ամիս հետո ասաց, որ նա լեսբուհի է, իսկ այն ամենը, ինչ մեր միջև տեղի եր ունեցել, ուղակի գրազի արդյունք է, ասաց, որ ընկերուհիրեի հետ գրազ էր եկել, որ նա չի կարող տղու հետ լինել 2 ամսից ավել:

Երեկ միայնակությունից համարյա կես ժամ հայլու դիմաց ինքս ինձ հետ խոսում էի, ի՞նչ է կատարվում հետս: