Երեխա ժամանակ միշտ երազում էի հովհանոցով պատուհանից թռչեմ, ինձ թվում էր կպահի:
Երևի ես միակ աղջիկն եմ այս աշխարհում, որ բաժանվելուս համար ավելի շատ եմ ուրախանում, քան ամուսնանալուց:
Ես սիրում եմ զույգերի հարաբերությունները խառնել: սիրում եմ աղջկան դեպի ինձ քաշել, իսկ հետո թողնել, ես համարում եմ, որ նորմալ աղջիկը չի թողնի սիրած մարդուն, իսկ նորմալ աղջիկ ինձ պետք չի:
Երբ ես 14 տարեկան էի ինձ մոտեցավ մի տղա ու հարցրեց անունս: Նա այնքան սիրուն էր, որ շփոթվածությունից ես իմ անվան փոխարեն ուրիշ անուն ասացի(Ամալյա): Այժմ ես 24 տարեկան եմ, մենք ամուսնացանք ու մեր աղջկա անունը Ամալյա դրեցինք:
Մտքումս միշտ պատկերացրել եմ իմ երազանքների տղային՝ խելացի, ուշադիր, զարգացած, մեծ հեռանկարներ ունեցող տղամարդ, ով նաև ունի հումորի զգացում: Բայց կյանքը էնպես դասավորվեց, որ ես սիրահարվեցի մի հիմարի, ով նույնիսկ նորմալ կիրթ խոսել չգիտի:
Ես շուտով հայր եմ դառնալու, կինս հղի է: Ես շատ երջանիկ եմ, բայց շատ եմ նեղվում, որ տեսնում եմ կինս վատ է, սիրտը խառնում է, ուշքից գնում է, եթե հնարավոր լիներ ես իր հետ միասին կունենայի երեխային:
Ես ուզում եմ ամուսնանալ այնպիսի տղամարդու հետ, ով ունի իմ ազգանունից, որպեսզի հետո ազգանվան փոփոխություն չանեմ:
Ես ոչ մի կերպ չեմ կարողանում նիհարել, ու դա ինձ խանգառումա աշխատանքում ու հարաբերություններում... էլ չգիտեմ ինչ անեմ, որ նիհարեմ,
Ինդզ թվում է վոր ինդզ տխաներ են դուրս գալիս,17տարեկան եմ,չգիտեմ ինչ անեմ ես չեմ ուզում վոր ինդզ տխաները դուր գան ու ինդզ բոլորը մատնանշեն վորպես ետ զզվելի գոմիկներից վորեվե մեկին խնդրում եմ ոգնեք
Կայքում
հատատված է՝ 300
այսօր՝ 0
դիտարկման մեջ՝ 4
Պիտակներ