Ժող ասենք ոչմի սեքսի հետ կապ ունեցող գաղտնիք, ոչմի ուռելու, նույն սեռի մարդ ուզելու, ոչէլ ասենք․․․ խզ․․․ տենց տարորինակ բաներ։ Ժող 1 տարիա չեմ կարում կենտրոնանամ գործիս վրա․․․ Շատ կարևոր պռոեկտներ եմ պռավալ տվել, փորձել եմ աղջիկների օգնությամբ հանգստանամ, խելքի գամ՝ մենակ հավայի փողեմ դուրս ցփնել։ Դատական գործեր, կռիվներ, ղալմաղալ, ինչ ասես եկելա գլխիս ու էտ ամենինչը արդեն ահավոր նեռվայնացնումա։։։ Ով ա էղել նմանատիպ սիտուացիայի մեջ՞ Ոնց համոզեմ ինձ որ խելքս գլուխս հավաքեմ՞

Շատ եմ ամաչում, ամեն ինչում միշտ ուզեցել եմ ազատ լինեմ, ամեն ինչում, բայց ներվայնանում եմ, չի ստացվում ,ինչից կլինի․․․

Շատ տխուրա միայնակ. Այստեղ լեսբիյանկաներ կան ? Եկեք շփվենք, ծանոթանանք մի գուցե մի բան ստացվի:

Ոֆ չգիտեմ ամուսնանամ թե կույս մնամ

Իմ մեծ գաղտնիքն այն է, որ ինձ գրավում են աղջիկները ( ես ինքս էլ աղջիկ եմ): Հաճախ աննկարագրելի մեծ ցանկություն եմունենում ընկերուհու հետ բուռն ու կրքոտ սիրով զբաղվելու բայց չեմ գտնում ենպիսի վստահելի աղջկա կամ կնով ով անկողնային ընկերուհի չի լինի այլ կյանքի, ում իրոք կսիրեմ ու կվստահեմ,,,,,,,, ոնց կամ որտեղից գտնեմ տենց անկաշկանդ պարզ ու հասարակ աղջկա ով իմ հետ ամեն տեսակ խենթության պատրաստ կլինի.....

Ես շատ ուժեղ եմ կակազում, գրեթե չեմ կարողանում ոչինչ հասկացնել մարդկանց, իմ խոսելուց ոչինչ չեն հասկանում ոչ ոք ու ես ինձ վատ եմ զգում, իմ մոտ մանկուց ա դա եղել, դրա համար չունեմ ընկերներ, միշտ երազել եմ մարդկանց , ովքեր կարողանում են հեշտորեն խոսել, իսկ ինձ համար դա տառապանք է, թե ինչու հենց ես պետք է այդպես լինեմ

իհարկե շատ դժվար է, երբ ընտանիքում ասում ես, որ դու էն չես, ինչ իրանք պատկերցնում են ու ինչ սպասումներ ունեն, բայց ես ես եմ, ես չեմ ուզում կորցնել հարազատներիս, բայց նրանք ինձ երբեք չեն հասկանա, ու չեմ ուզում ամբողջ կյանքում ձևական ապրել, ուրիշի համար, ինձ համար եմ ուզում ապրել, չէ որ ես մեղավոր չեմ, որ ես սենց եմ ծնվել:

Ժողովուրդ օգնեք, ոնց անեմ որ աղջկա վրա ձեռս դնում եմ, վռազ ամուսնանում է, իսկ ես ինչ անեմ աղջիկներն ինձ չեն ուզում

ես սիրուն տղա եմ, բայց չգիտեմ, թե ինչի աղջիկների դուրը չեմ գալիս. միայն ասում են դու շատ գեղեցիկ ես,բայց քեզ մենակ ընկերոջ պես ենք սիրում, ինչ անեմ, բոլորի հետ ա այդպես, ում հետ փորձում եմ, օգնեք, խնդրում եմ:

Շատ ուրախ եմ,որ նման տեղ կա, որտեղ մարդիկ կարող են կիսվել ինչ-որ չափով իրանց հոգսերով ու իրանց հասկացողներ են գտնում: Նաև շատ ուրախ եմ, որ կիսվողնր էլ կան, ինձ թվում էր՝ մենք շատ փակված ենք: Լավ կլիներ, մի քանի մոդերատորներ ունենար, որ հետևեր ամեն հիմարի գրածները մաքրեին շուտ: Եկեք նոր շունչ տանք կյանքին, ով կհամաձայնվի գրածիս հետ, ամեն ամսվա վերջ մի բան գրեք ինչ-որ ձևով թարմացրեք կայքը: Գաղտնիք երևի թե չունեմ, որ ինչ-որ մեկին  կհետաքրքրի, բայց եթե ինչ-որ մեկը ինչ-որ թեմայով կուզենա խոսել, պատրաստ կլինեմ լսել ու կիսվել:

ինչ ասեմ ես միայնակ տղա եմ Երևանցի, նորմալ հասարակ հայ տղա եմ ուղակի գեր եմ , գեր ասելով 99 կգ ու դրա պատճառով չեմ կարողանում գտնել իմ իսկական կեսին քանի որ ամաչում եմ մոտիկանալ մեկին ով ասենք ինձ դուր ե եկել ես ուղակի երազում եմ սիրված լինել դա իմ համար ուղակի չգիտեմ ինչա ես երազում եմ ուզում եմ ամեն օր մեկին գրկել պաչել ու գուրգուրել ուզում եմ սիրել այ մարդիկ մեկը չկա որ ինձ սիրի ես անտեր աշխարհում? եթե տենց մեկը կա գտեկ ինձ խնդրում եմ ես մենակությունից կմեռնեմ արդեն

ես 14 տարեկան եմ.... ու ուզում եմ ինքնասպան լինել շուտով, միայն նրա համար, որտև չկա աշխարհում աևելին... ինչին կարող եմ ձգտել... ատում եմ աշխարհը

ես կատու եմ կամ երեխա: Խնամեք ինձ, սիրեք առա փոխադարձ պահաջների: ես ավելին կանեմ: Գրկեք ինձ, ես մենակ կատվիկ եմ կամ երեխա, ում պետք է տաքացնել ու խնամել, պետք է հետեւել ու անհանգստանալ: :(

Ես ամուսնացած տղամարդ եմ: Բայց մի գաղտնիք ունեմ,որ ուզում եմ խոստովակեմ, ոնց որ ասած: Ես շատ եմ սիրում սնունդ, ուտելիք, էլի: Չգիտեմ ոնց բացատրեմ, շատ-շատ եմ սիրում՝ ուտել և ուտելուց էլ ավելի շատ՝ սեկսուվ զբաղվել ուտելու բաների հետ՝ պոմիդորի, գարոխի, չալախաջի: Ես միշտ փորձում եմ աննկատ առանձնանալ համով ուտելիքի հետ՝ թե մեր տանը, թե ընկերներիս տանը հյուր գնալիս: Վերջերս կինս մատնաքաշի հետ սեքսով զբաղվելիս բռնացրեց, խոստացա էլ չանեմ: Բայց դե կրքից վառվում ա մեջս: Սա հիվանդություն ա թե՞ նորմալ ա

ինձ էնքան մենակ եմ զգում: Շատերին եմ կարոտում, շատերի կարիքն եմ զգում, շատ շատերի համար եմ անհանգստանում, թե ուր են, ինչ են անում, ոնց են անում, իրանք ինձ չեն էլ հիշում: Չեմ հասկանում` ո՞նց են մարդիկ ինձ համար էդքան  թանկ դառնում, իսկ ես ոչ մեկին պետք չեմ, ինձ չեն հիշում: