Խնդրում եմ օգնեք ,ինձ դուր են գալիս տղաներ,ինչ սիրուն տղայի տեսնում եմ ուզում եմ իրա հետ առանձնանալ:Բայց ես չեմ ուզում էդ զզվելի գոմիկներից լինեմ:Ես ցանկությունը չեմ ուզում ունենալ տղաների հանդեպ:Խնդրում եմ խորհուրդ տվեք ինչպես անեմ որ տղաները ինձ դուր չգա՞ն:

Ես ցանկություն չունեմ ամուսնանալ, ես ցանկություն չունեմ շատ երեխաներ ունենալ, ես ուղղակի տղամարդ եմ ուզում:

Ես ինադու չաղացել եմ ու փորս մեծացրել, իբր թե հղի եմ: Ապրում եմ մենակ: Ու ինքս ինձ ձևացնում եմ, որ ես հղի եմ, խոսում եմ փորիս հետ, ինձ դուր է գալիս հղի լինել: Ուզում եմ երեխա ունենալ:

Մարդկանց մեջ սովորոբար ես շատ համեստ եմ ու ամաչկոտ, բայց տանը հայելու առաջ դառնում եմ սուպեր մեգա մերկամարուհի:

Ամուսինս սկսել է շատ ուժեղ խռացնել, անհնար է քնել, ոչինչ չի օգնում: Բժշկի գնալ չի ուզում ասում ա, որ ես ամեն ինչ չափազանցեցնում եմ:

Մտքումս մի միտք ա ծագել ուզում եմ ընկերուհուս ճակատին կնիք դնեմ "իմ սեփականությունն է" գրությամբ, բայց նա չի հասկանա:

Ամուսնացել եմ նախկինում անբարոյական աղջկա հետ ու շատ եմ փոշմանել :((

Այս կյանքը ինձ համար բոլորովին անհետաքրքիր ա: Ամեն օր ես նույն բանն եմ անում: Ես չունեմ նպատակներ, երազանքներ, մոտիվացիա: Ինձ ոչինչ չի ոգեշնչում: Զգում եմ ոնց եմ դանդաղ մահանում:

Այսօր կարդացի քրոջս հաղորդագրությունները նրա հին ընկերուհիներից մեկի հետ, և հասկացա որ նրանք ավելին են եղել քանց ուղղակի ընկերներ,որ նրանց միջև "սեր" է եղել:Չնայած նրան որ քույրս արդեն վաղուց ամուսնացած է , ամուսինը նրան լավ չի վերաբերվում:Այդ պատճառով,բոլորը խղճում են քրոջս,բացի ինձնից,ասելով որ ամուսինը փչացրել է նրա կյանքը:Մայրիկիս եմ խղճում,չեմ կարղ պատմել կարդացածս:

Ես տղա եմ ու զբաղվում եմ բալետով: Եթե պապաս իմանա, ինձ տնից կհանի: