երբ դու վեր ես կենում 6:30-ին, ինչպես միշտ, երբ քո արածները մինչեւ փոշին իրար նման են, հասկանում ես, որ սաղ հիմարություն ա, իսկ դու հերթականն ես Աստվածների, պահապան հրեշտակի կամ Երկրի համար: Որ քեզ նման միլիարդներ տառապել են, որ քեզ նման միլիարդներ նույնն են զգացել, արել են էն,ինչ-որ դուամեն օր, եղել են, եթե ոչ ամբողջությամբ.ապա մասամբ քեզ նման: Թող լինի 80 տոկոս, իսկ էդ 20-ը? էդ քսանն էլ ընթացքում խորտակվում ա, ու ես դառնում ես ՀԵՐԹԱԿԱՆ ՄԵԿԸ, ես դառնում եմ միլիարդ ինձ նման մարդկանց նման: Ես հերթականն եմ: Ուրիշ չեմ: Ես մեռել եմ ձեր մեջ: Ես կծնվեմ իմ մեջ:

ապրում եմ մորաքրոջս տանը. առիթը բաց չի թողնում. որ վիրավորի ինձ, նա մի տեսակ խախտված է. աշխատանք եմ ուզում.միայն այդ դեպքում կկարողանամ հեռանալ նրանից. չեմ գտնում:

Ես ոչ մի կերպ չեմ կարողանում նիհարել, ու դա ինձ խանգառումա աշխատանքում ու հարաբերություններում... էլ չգիտեմ ինչ անեմ, որ նիհարեմ,

ճիշտն ասած ես էլ եմ գեյ...ես էլ եմ տղեքի սիրում

Երբ շփվում եմ կոնկրետ մարդու հետ, հետո միշտ այդ մարդու կյանքում դրական փոփոխություններ են լինում... լուծվում են շատ կարևորագույն հարցեր...մասնավորապես եթե ամուսնացած չի, շտապ ամուսնանում է.. ուզում եմ այդ իմ հատկությունը երբեք չկորչի, և գոնե, լավ մարդիկ միշտ հանդիպեն, որպեսզի օգտվեն...

Իմ հորը սպանել են, երբ ես 1 տարեկան էլ չկայի: Նա երկու տղաների էր բաժանում վեճի ժամանակ ու, ինչպես ասում է սպանողը, ինքը պատահական է կրակել հորս: Հաճելի է ուրիշներից լսել, որ ես շատ հրաշալի հայր եմ ունեցել, գեղեցիկ ու արժանապատիվ: Ես հիմա երազում եմ ամուսնանալ մի տղայի հետ, ով հայր կունենա, որ ես կարողանամ նրան ասել «պապա» ու նրան հարազատի պես սիրեմ:

Մեկ շաբաթ առաջ մայրիկիցս իմացա մեր բարեկամների գաղտնիքը,որի մասին ոչ մեկ նույնիսկ չի կասկածում: Հայրս հարազատ քույր ունի,ով ամուսնացած է և ունի երկու երեխա:Պարզվում է,որ այդ երեխաները ամուսնուց չեն,քանի վոր նա անկարող է երեխաներ ունենալ:Ավելին,այդ երեխաները տարբեր տղամարդկանցից են: Հիմա վախենում եմ,չգիտեմ կարող եմ այդ գաղտնիքը պահել և չասել այդ մասին հորաքրոջս երեխաներին:

Ես 20 տարեկան եմ։Միշտ վախեցել եմ սեռական հարաբերություններ ունենալուց,մտածել եմ տարիքի հետ կանցնի,բայց էնպես ստացվեց,որ ինձ փախցրին,ետ գնալ չկարողացա տարբեր սպառնալիքների պատճառով։Չակերտավոր ամուսինս,ինձ ոչինչ չստիպեց,ասաց,որ կամքիս հակառակ ոչինչ չիլինի և ես իրեն կտրվեմ,միայն երբ ինքս պատրաստ լինեմ,որ իրեն միայն մարմին պետք չէ։Արդեն 2 ամիս է ապրում ենք մի հարկի տակ,ատելությունս նրա նկատմամբ նվազել է,բայց դեռ հակակրանք կա,շատ եմ վախենում,մտածում եմ,մի օր համբերությունը կհատի։Նա 26 տարեկան, չափից շատ լուրջ,կայացած,բիզնեսմեն տղամարդ է,ինչից ես էլ ավելի եմ քաշվում։Չգիտեմ ինչ անեմ,ինչպես հաղթահարեմ վախս,ինչպես տրվեմ նրան։

Մարդկանց մեջ սովորոբար ես շատ համեստ եմ ու ամաչկոտ, բայց տանը հայելու առաջ դառնում եմ սուպեր մեգա մերկամարուհի:

Ամուսինս սկսել է շատ ուժեղ խռացնել, անհնար է քնել, ոչինչ չի օգնում: Բժշկի գնալ չի ուզում ասում ա, որ ես ամեն ինչ չափազանցեցնում եմ: